1.รับแจ้งเรื่องเด็กถูกกระทำ จากคริสตจักร ผู้นำชุมชน ชาวบ้าน ครูจากโรงเรียน ที่ได้รับการฝึกอบรมและความรู้เกี่ยวกับนโยบายการปกป้องเด็ก และกฏหมายเกี่ยวกับเด็ก 

หลังจากได้รับแจ้งมีการลงพื้นที่ สืบข้อเท็จจริงจากตัวเด็ก โดยการให้คำปรึกษาและพูดคุยสอบถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อได้ข้อเท็จจริงก็สามารถดำเนินการต่อดังนี้

2.มีการประสานงานกับหน่วยงานท้องถิ่นและบุคคลที่เกี่ยวข้อง : บ้านพักเด็กและครอบครัว  กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์  นักสังคมสงเคราะห์จากโรงพยาบาลท้องถิ่น  ตำรวจภูธรจังหวัด แแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเด็ก และทีมสหวิชาชีพอื่นๆ  ศิษยาภิบาล ผู้นำ ผู้รับใช้ในคริสตจักรรวมทั้งสมาชิกของคริสตจักร ผู้นำชุมชน ชาวบ้าน ครู  และดำเนินการตามกรณี

3.การช่วยเหลือเด็กและครอบครัวในการเริ่มต้นดำเนินคดี   

     3.1 หนุนใจและให้คำปรึกษาผู้ปกครองให้สามารถต่อสู้ในการดำเนินคดี 

     3.2 เป็นธุระ นำพาเคสและผู้ปกครองเข้าแจ้งความที่สถานีตำรวจ 

     3.3 เป็นธุระ นำพาเคสไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลพร้อมทั้งพบกับทีมสหวิชาชีพของโรงพยาบาล

     3.4 แจ้งบ้านพักเด็กและครอบครัว หน่วยงานที่มีส่วนเกี่ยวข้องของรัฐบาลเพื่อดำเนินงานร่วมกัน

     3.5 รับเด็กเข้าพักพิงชั่วคราวระยะสั้นไม่เกิน 2 เดือนที่มูลนิธิของเรา โดยขอให้บ้านพักเด็กและครอบครัวออกเอกสารคุ้มครองเด็กให้แก่เราเป็นผู้ดูแลคุ้มครองเด็ก   

            (ในกรณีที่เด็กไม่สามารถมีที่ที่ปลอดภัย)

     3.6 ช่วยเหลือ เคียงข้างเด็กและครอบครัวจนกว่าจะดำเนินคดีจบ  (หนุนใจ ให้คำปรึกษา สนับสนุนให้สามารถดำเนินชีวิตในสังคมตามปกติได้)

     3.7 มีการประสานงานส่งต่อให้กับองค์กรอื่นในกรณีที่เด็กไม่สามารถกลับไปอยู่อาศัยกับครอบครัวได้หรือเด็กที่อยู่ในความเสี่ยงของภัยจากการทำร้ายทุกรูปแบบ       

           (ภัยคุกคามทางเพศ ภัยจากการค้ามนุษย์ ภัยจากการใช้ความรุนแรง ภัยจากการถูกทอดทิ้ง)

Last Update : 2019-12-20 11:58:00